แต่เพราะเหตุใดจำเป็นต้องดูหนัง เมื่อเครียดที่สุดช่วยได้ใช่หรือ? จำต้องดูหนังเพียงแค่นั้นใช่ไหม? ดูหนังแนวไหน? หรืออื่นๆที่อาจเริ่มสงสัยขึ้นมา ตกลงว่าเล่าความเป็นมาก่อน

แต่เพราะเหตุใดจะต้องดูหนัง เมื่อเครียดที่สุดช่วยได้ใช่หรือ? ต้องดูหนังเพียงแค่นั้นใช่ไหม? ดูหนังแนวไหน? หรืออื่นๆที่อาจเริ่มต้นสงสัยขึ้นมา สรุปว่าเล่าที่ไปที่มาก่อน

ก่อนที่ผมจะเรียนหรือพึงพอใจในเรื่องจิตวิเคราะห์ ทัศนคติ เป็นจริงเป็นจัง ผมก็เป็นเพียงแค่คนหนึ่งที่ชอบสังเกต แล้วก็เป็นผู้ที่มีความเคร่งเครียด (หนักๆ) อยู่เช่นเดียวกัน แม้จะน้อยครั้ง แม้กระนั้นนิสัยที่ไม่ค่อยหารือคนใดกัน ถูกใจแอบคิดหาทางออกผู้เดียวบ่อยๆจนถึงบางทีมันใช้เวลานับเป็นเวลาหลายวัน ถือว่าทำให้สุขภาพจิตห่วยไปช่วงหนึ่งได้ จนกระทั่งวันหนึ่งระหว่างที่กำลังเดินจับจ่ายซื้อของเรื่อยเปื่อยอยู่ในห้างฯ แต่ว่าในหัวก็กำลังครุ่นคิดพิจารณา เครียดกับปัญหาที่ยังคิดไม่ตก ก็ได้ผ่านหน้าโรงหนังแห่งหนึ่ง เกิดอะไรดลบันดาลอะไรบางอย่างให้ซื้อตั๋วหนังเข้าไปมองคนเดียวด้วยอารมณ์ไม่กระจ่างๆกับตัวเอง

หนังหัวข้อนั้นไม่ได้ให้คำตอบอะไรกับสิ่งที่กำลังคิด หรือเครียดอยู่(จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร) แต่มันกลายเป็นว่าเพียงพอหนังจบ ทุกๆอย่างดูถูกลง เท่าที่นึกออกในขณะนั้นราวกับจะปล่อยวางบางสิ่งบางอย่างลงไป รู้สึกศึกษาค้นพบทางออกโดยบังเอิญ จากวันนั้นเมื่อใดรู้สึกเครียด ก็เลยใช้แนวทางลักษณะนี้เรื่อยมา หรือคิดอะไรไม่ออก ก็หยุดหาหนังมอง แต่ว่าสิ่งหนึ่งที่ผมอาจผิดแผกแตกต่างเป็น เวลาดูหนัง จำนวนมากจะเป็นคนออกจะตั้งใจมอง และชอบหยุดพึงพอใจเรื่องอื่นๆไปเลย แล้วพอใจ (Focus) แม้กระนั้นหนังที่ดูนั้น

เมื่อเครียดที่สุด เพราะเหตุใดต้องดูหนัง?

ถ้ามองดูแบบรู้เรื่องขณะนี้ มันก็ไม่มีความแตกต่างกับการคิดแบบง่ายๆโดยที่ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้วิธีอะไรเลยคือ การที่เราได้หยุดจากอะไรก็แล้วแต่ มันก็เสมือนการได้พัก เมื่อได้พักมันก็จะเกิดแรงที่ดีกว่าเดิม ไม่เว้นแม้กระทั้งสมอง ความคิด จิตใจ ดังต่อไปนี้จะบอกว่าไม่จำเป็นที่ต้องเป็นการดูหนังก็ได้ เพียงการดูหนังมันมีเนื้อหาจุดเด่นอยู่ (เว้นเสียแต่ ว่าเป็นคนรังเกียจดูหนัง) ยกตัวอย่างเช่น แม้เปรียบกับการฟังเพลง การฟังเพลงนั้นใช้เพียงแค่ประสาทหู ยิ่งเพลงที่ฟังซ้ำๆพวกเราอาจคุ้นชินจนไม่ได้ฟังมันจริงๆโน่นย่อมได้โอกาสให้ความนึกคิดวนกลับไปเรื่องเดิมๆหรือเพลงบางเพลง มีเนื้อหาไม่ได้ช่วยทำให้ดีขึ้น ยกตัวอย่างคนกำลังเครียดเพราะเหตุว่าอกหัก ยิ่งฟังเพลงอกหัก ก็ยิ่งตอกตัวเองให้จมไปในที่เดิมเป็นต้น แต่กับหนังหรือภาพยนตร์พวกเราใช้ทั้งยังตาดู หูฟัง ร่างกายได้พัก สิ่งแวดล้อมย่อมต้องอยู่ในที่ที่ปลอดภัย ไม่มีอะไรก่อกวน และก็ยิ่งเป็นหนังที่คิดติดตามไปกับเรื่องทำให้พวกเราลืมเรื่องอื่นๆไปได้ชั่วครั้งคราวอย่างดีเยี่ยม

ความลับคือการ “หยุด”

นอกจากนั้นในเวลาเครียด ผู้คนจำนวนมากอาจรู้สึกว่าหาหนังเบาๆตลกขบขันๆดูทำให้หายเครียดได้ ซึ่งถ้าหากเป็นความเครียดแบบธรรมดา ที่น่าจะเรียกว่า เหนื่อยมากกว่าเครียด มันจะเป็นการบรรเทาได้จากที่อยาก ทว่า แม้เครียดแบบในที่นี้ที่เครียดที่สุด แบบอยากได้ทางออกหรือคิดไม่ออกนั้น น่าจะหาหนังที่มีเรื่องมีราวราว จะดราม่า เสี่ยงภัย สยองขวัญ ตื่นเต้น บู๊ ก็ได้หมด หนังเบาๆตลกขบขันๆก็ไม่เป็นปัญหาหากไม่ใช่แค่เฮฮาไม่มีประโยชน์ หัวข้อเป็น “ต้องมีเรื่องชวนติดตาม” เนื่องจากว่านี่มันจะมีผลให้เราไปสนใจ “เรื่องอื่น” สักพักได้อย่างแท้จริง นั่นเป็นจุดเด่นหลักของหนัง แม้กระนั้นสิ่งสำคัญอีกประการที่จำต้องประกอบกันอย่างมากคือ จำต้องหยุดและฝักใฝ่ไปที่หนังให้ได้ หรือถ้าใช้แนวทางอื่นโดยไม่ใช่การดูหนังก็จำเป็นต้องพึ่งสิ่งนี้เช่นกันหมายถึงหยุดไปพึงพอใจสิ่งที่ทำเวลานี้แทนก่อน

อาจมีคนที่รู้สึกว่า “ยิ่งมอง ยิ่งเครียด.. หนังอะไรไม่รู้จักมองไม่รู้เรื่อง.. ถ้าเกิดพบหนังแย่ๆจะทำเช่นไร..” สิ่งเหล่านี้ต้นเหตุตามที่เป็นจริงมันจะมาจากการที่เรา หยุดไม่ได้ ต่างหาก จิตใจยังคงไม่ผ่อนพักจากสิ่งที่เครียด ซึ่งก็ดังที่กล่าวไปแล้วว่าไม่จำเป็นที่จะต้องดูหนังก็ได้ เหตุผลสำคัญประการหนึ่งถ้าเกิดเป็นคนที่คิดหาทางเองได้ คลายเงื่อนออกได้เองเสมอ จะเข้าหัวใจได้ทันทีว่า ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างอย่างล้วนจำเป็นต้อง “ผ่าน” มันไป แต่ว่าในช่วงการ “ผ่าน” นี้เองมันอาจยากเย็น โดยในด้าน “ความประพฤติ” เพื่อหาทางออกในสภาวะเครียดนั้นบางทีอาจยาก นั่นก็ส่วนใดส่วนหนึ่ง

อย่างไรก็ต้อง “ผ่าน” ทาง “ความนึกคิด” ให้ได้ก่อน แล้ว พฤติกรรม กรรมวิธีการแก้ปัญหา หรืออะไรก็แล้วแต่ จึงจะตามมา บทความดีๆบทความนี้ตั้งมั่นจะให้ ช่วยผ่านทางความนึกคิดนี้เอง เนื่องจากว่าเมื่อใดก็ตามเราเครียด เราอ่อนแรง เรามองไม่เห็นทาง ก็ต้องมองดูทางอื่นเอาบ้างก่อน การมองทางอื่นนั้น ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเกี่ยวกับการพยายามมองหาทางออกเสมอไป แม้กระนั้นเสมอเหมือนการพักสายตาอย่างหนึ่งตามที่บอกไป และบางครั้งบางคราวมันก็แค่อยากได้เวลาเลวอึดใจสำหรับเพื่อการผ่านภาวะทางความคิดจิตใจนั้น

ราว 2 ชั่วโมง ที่หยุดไปดูหนัง มันก็บางทีอาจพาพวกเราผ่านไปได้อย่างประหลาด จนกระทั่งครั้งคราวจะมีความคิดว่า พวกเราเครียดเพราะเหตุใดกัน? ราวกับหลายๆเรื่องในชีวิตที่พอผ่านมาได้ พวกเราหันไปมองดูก็ขำขันกับมันได้ นี่ล่ะ เมื่อเครียดที่สุด ลองหยุดไปดูหนัง บางทีหนังสนุก หนังให้สาระ หนังได้คำตอบ หนังพาข้ามเวลาไป เมื่อนั้นมันไปต่อได้เอง ก็จะต้องลองกันดู

ขณะนี้หากแม้ผมจะไม่ต้องพบภาวการณ์ เครียดที่สุด ก็ยังชอบดูหนังอยู่ เพราะเหตุว่ามันดีมากยิ่งกว่าการดูอันอื่นมาก ไม่ว่าจะเป็นข่าว.. Social.. หรือเรื่องคนอื่น ยิ่งดูมากเกินความจำเป็น ยิ่งเป็นสิ่งก่อความเครียดได้โดยไม่จำเป็น คิดเสมือนผมไหมครับ เขียนจบแล้วไปหาหนังมองกันดีกว่า..